Kampvuur verhaal
Weekend workshop met Elise Greenspoon in Groningen
Het afgelopen jaar was intensief. Een baby, een verhuizing en een groeiend bedrijf. Ik was fysiek wel actief, maar van een dagelijkse meditatieve practice kon je eigenlijk niet spreken. Een moment voor mezelf nemen om te voelen waar ik nu sta? Ik was blij als ik kon slapen. Discipline en geduld trainen? Daar had ik geen mat voor nodig. ’s Nachts soms om de 3 uur een baby troosten en overdag doorbrengen met een peuter die volop zijn grenzen aan het verkennen is. Dat is pas training. Af en toe kwam mijn yoga kennis van pas. Af en toe had ik ook het gevoel dat ik compleet faalde. Want wat kan ik kritisch op mezelf zijn. Wat kan ik veel van mezelf verwachten. Mijn dagelijkse yoga bestond dus vooral uit het beoefenen van de yama’s en de niyama’s (ethische richtlijnen).
Tegelijk weet ik een dagelijkse meditatieve practice belangrijk voor me is. Dat mijn mat mijn thuisbasis is. Me even terugbrengt naar wie ik ben en wat ik belangrijk vindt. Dat het me juist helpt om een goede moeder te zijn en dat het ook naar mijn kinderen toe goed is om een voorbeeld te geven van het tijd nemen voor jezelf. Daarom ben ik ook super dankbaar voor dit weekend voor en met mezelf in Groningen. Weer terug op de mat. Weer luisteren naar al die dingen die ik al vaker heb gehoord over filosofie en techniek, maar steeds weer met andere oren, steeds weer vanuit een ander hart.
“Keep the fire burning”
Elise vertelde een mooie metafoor van een kampvuur. Van de buitenkant zie je alleen die grote, dikke, indrukwekkende boomstammen. Je wilt hetzelfde, ook gelijk een uur per dag oefenen. Maar iedereen weet dat ook het grote kampvuur begint met klein sprokkelhout. Beetje bij beetje bouwt dit op naar een groot vuur. Soms is het nodig om dit vuur flink op te stoken. Moet er warmte komen om dingen te doorbreken. Soms ben je al blij als je het vlammetje kunt blijven zien. En dat is uiteindelijk waar het om gaat. Om op mijn mat te komen en de aandacht te brengen naar het vuur. Te voelen waar ik vandaag sta en wat er nodig is. De aandacht en energie zijn belangrijker dan het vuur zelf. Dit weekend is het Ashtanga vlammetje weer aangewakkerd. Deze practice is zoveel meer dan een serie bewegingen. Ik ben weer terug op mijn mat. Soms zullen het slechts de zonnegroeten zijn, soms heb ik misschien energie voor meer. De intentie belangrijker dan het doel. De aandacht belangrijker dan het vuur. Niet omdat het van mezelf moet, maar omdat ik het mezelf gun.
Trackbacks & Pingbacks
[…] eerder schreef ik hoe ieder groot kampvuur begint met klein sprokkelhout. Vraag dus niet teveel van jezelf in het begin. Start met 10 minuten. […]
Reacties zijn gesloten.